Słownik polsko-niemiecki. 2014.
olśniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, olśniewaćam, olśniewaća, olśniewaćają, olśniewaćany {{/stl 8}}– olśnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, olśniewaćnię, olśniewaćni, olśniewaćnij, olśniewaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
olśniewać — → olśnić … Słownik języka polskiego
błyskać — ndk I, błyskaćam, błyskaćasz, błyskaćają, błyskaćaj błysnąć dk Va, błyskaćnę, błyśniesz, błyśnie, błyśnij, błyskaćnął, błyskaćnęła a. błyskaćsła, błyskaćnęli 1. «świecić czymś krótko, z przerwami, migotać poruszając czymś świecącym, błyszczącym»… … Słownik języka polskiego
błyszczeć — ndk VIIb, błyszczećczę, błyszczećczysz, błyszcz, błyszczećczał, błyszczećczeli 1. «jaśnieć blaskiem; lśnić, połyskiwać» Błyszczą ogniska, lampy. Złota broszka błyszczy. Błyszczące guziki. Śnieg błyszczy w słońcu. Oczy błyszczą ze wzruszenia. 2.… … Słownik języka polskiego
fascynować — ndk IV, fascynowaćnuję, fascynowaćnujesz, fascynowaćnuj, fascynowaćował, fascynowaćowany «przyciągać czyjąś uwagę w sposób zniewalający; czarować, urzekać, olśniewać» Fascynować pięknem, tajemniczością, oryginalnością. Ktoś kogoś fascynuje urodą … Słownik języka polskiego
imponować — ndk IV, imponowaćnuję, imponowaćnujesz, imponowaćnuj, imponowaćował 1. «wzbudzać podziw, szacunek, uznanie; olśniewać» Imponować komuś pracowitością, oszczędnością, elegancją, błyskotliwą erudycją. 2. «okazywać swoją wyższość; pysznić się» Ktoś… … Słownik języka polskiego
olśnić — dk VIa, olśnię, olśnisz, olśnij, olśnił, olśniony olśniewać ndk I, olśnićam, olśnićasz, olśnićają, olśnićaj, olśnićał, olśnićany 1. «porazić wzrok silnym blaskiem, oślepić jasnością, bielą; rzadziej: oświetlić coś jasno» Promienie słońca olśniły… … Słownik języka polskiego
olśniewający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. olśniewać (p.) olśniewający w użyciu przym. «sprawiający wielkie wrażenie, wzbudzający zachwyt; niezwykły, nadzwyczajny, porywający» Olśniewająca uroda, inteligencja. Olśniewający widok … Słownik języka polskiego
oślepiać — ndk I, oślepiaćam, oślepiaćasz, oślepiaćają, oślepiaćaj, oślepiaćał, oślepiaćany oślepić dk VIa, oślepiaćpię, oślepiaćpisz, oślep, oślepiaćpił, oślepiaćpiony 1. «pozbawiać kogoś wzroku, czynić kogoś ślepym» 2. «mocno lśniąc, błyszcząc, świecąc… … Słownik języka polskiego
błyskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, błyskaćam, błyskaća, błyskaćają {{/stl 8}}– błysnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, błyskaćnę, błyśnie, błyśnij, błyskaćnąłem, błyskaćnął, błyskaćnęła || błyskaćsła, błyskaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
błyszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, błyszczećczę, błyszczećczy, błyszczećczał, błyszczećczeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lśnić, połyskiwać, jaśnieć, świecić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty aż błyszczą po solidnym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
